مطالعة تطبیقی ایجاد و توسعة نسل‌های اول و دوم شهرهای جدید: نمونة کرة جنوبی

مقالة حاضر با تمرکز بر فرایند تغییر و تحول در رویکردها و گرایش‌های مؤثر در زمینة سیاست شهرهای جدید، ایجاد و توسعة نسل‌های اول و دوم شهرهای جدید را با استناد به نمونة کرة جنوبی مورد مداقه قرار داده است. نسل اول شهرهای جدید این کشور با دو پیش‌زمینة رشد سریع شهرنشینی، صنعتی‌شدن و رشد اقتصادی منتج از آن، پی‌ریزی و همراه می‌گردد. از جمله چالش‌های شهری قابل توجه در این دوره، فقدان مسکن و عرضة ناکافی آن، شکل‌گیری و رشد اسکان غیررسمی به‌ویژه در ارتباط با سئول و متعاقباً تمرکزگرایی و لزوم تعادل در منطقة کلان‌شهری سئول است. شهرهای جدید نسل دوم که نخست با عملکرد تدارک و عرضة مسکن در ناحیة پایتخت برنامه‌ریزی می‌شوند، آغازگر جریانی هستند که به‌واسطة کاهش نرخ رشد جمعیت و توجه همزمان به توسعه‌های مجدد در کنار جدید، بر توسعة کیفی، تدریجی و برنامه‌ریزی‌شده در قالب پروژه‌هایی با مقیاس کوچکتر، اما متعدد نسبت به گذشته، متمرکز است. امتداد این حرکت، تمرکززدایی از شهر و منطقة کلان‌شهری سئول، توسعة یکپارچه منطقه‌ای و در نهایت، تعادل قلمرو ملی کرة جنوبی را از منظر آمایش سرزمین، هدفگذاری کرده است.